Pferdreiten

Pferdreiten reitenElke vakantie gebeurt het wel een keer. Dan wordt mijn lief Elly gegrepen door de slappe lach. Die voltrekt zich geluidloos. Je ziet haar dan schokschouderen, schuddebuiken en schommelborsten. Nu was er maar één woord voor nodig.

Deel dit blog

We zijn op een camping in Callantsoog, Elly komt terug van de campingwinkel.
‘Ik moest zo lachen’, begint ze. ‘Daar hangt een poster over paardrijden. Ook in het Duits. Ons Nederlandse woord paardrijden hebben ze vertaald met pferdreiten. Ja, dat stond er: pferdreiten.’
Ze kijkt ons vorsend aan om te peilen of deze Duitse versie van het woord paardrijden bij ons op dezelfde lachspieren werkt.
‘Pferdreiten’, herhaalt ze nog eens. Haar ogen knijpen al wat dicht, haar hoofd valt een beetje opzij. De vrolijke wolken van haar lachbui komen onverbiddelijk aandrijven.

‘Maar wat is dan wél de juiste Duitse vertaling voor paardrijden,’ vraag ik.

‘Dat weet ik niet precies, maar het is in ieder geval niet pferdreiten,’ zegt ze. ‘Dat is typisch zo’n letterlijke vertaling vanuit het Nederlands.’
‘Maar wat moet het dan zijn?,’ houd ik vol. ‘Pferdfahren?’
‘Nou ja, zou kunnen, weet ik veel.’
‘Maar fahren doe je toch eerder met een fiets of met een boot,’ grap ik.
‘Nou,’ gooit Elly er nog een schepje bovenop, ‘als je gaat fahren met een fiets mag je er wel een groot zeil opzetten.’

Nieuwsgierig geworden start ik een kwartier later mijn laptop om op internet de juiste Duitse vertaling van paardrijden te achterhalen.

Nu barst de lachbui bij Elly in alle hevigheid los. De bui klettert zo aanstekelijk op me neer dat ik niet anders kan dan hartelijk meelachen.

Nieuwsgierig geworden start ik een kwartier later mijn laptop om op internet de juiste Duitse vertaling van paardrijden te achterhalen. Elly leest haar vakantieboek, is het voorval alweer bijna vergeten. Binnen een paar seconden zit ik op een online vertaalsite. Zo ver zat de vertaler van de camping er niet naast. De Duitse vertaling van paardrijden is: pferd reiten! Zonder ‘pferd’ mag ook.

Bijna opgewonden vertel ik dit aan Elly. Die kijkt niet op van haar boek en reageert slechts met een kort: ‘Oh…’

Dan is het mijn beurt om in een lachstuip te schieten.

Ben de Graaf

Deel dit blog

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *