Vroeger stond in een contactadvertentie nog wel eens: klein gebrek geen bezwaar. Tegenwoordig drijven we op ‘het perfecte plaatje’. We gaan af op het uiterlijk, alles moet perfect zijn. Niet alleen mensen, zelfs groente en fruit.
In de digitale datingwereld word je al gauw honend naar de vergetelheid geswipet als je gezegend bent met bloemkooloren, appelwangen of perenheupen. Maar ook voor groente en fruit geldt: als je niet voldoet aan de uiterlijke norm, haal je de schappen van de supermarkt niet. Dan wordt je vermalen tot compost en veevoer.
Groente en fruit met een afwijkend uiterlijk noemen we veelzeggend ‘gekke groente’, of het thuishoort in de ggz (gekke-groente-zorg). We accepteren geen appels en wortels die ‘anders’ zijn, terwijl ze even lekker smaken. Want ja, het oog wil ook wat. Zo verspillen we bijna 15 procent van goede en gezonde voedingsproducten.
Drie jonge Nederlandse vrouwen konden dit onrecht niet langer aanzien en richtten Kromkommer op. Een ‘krommunity’ die strijdt voor ‘gelijke rechten van alle groente en fruit’. De organisatie strijdt tegen nodeloze verspilling en wil dat groente en fruit met een afwijkend uiterlijk volledig wordt geaccepteerd. Kromme komkommers, tweebeenwortels en bobbelige paprika’s moeten voor dezelfde prijs worden verkocht als ‘normale’ groente.
We hebben in de Tweede Kamer al de Partij van de Dieren, daar kan de Kromkommer Partij nog wel bij.
Sommige supermarktketens gaan hier schoorvoetend in mee en verkopen gekke groente om voedselverspilling tegen te gaan. Zo biedt Albert Hein sinds 2014 ‘buitenbeentjes’ aan. Weliswaar met korting, maar toch… En Jumbo heeft soepen in de schappen gezet van ‘geredde groente’. En in 2023 zette de Lidl met een goedkoop groente- en fruittasje in de winkel. In de zak gebutste tomaten, bruine bananen en andere groente- en fruitsoorten die anders zouden worden weggegooid.
Hoe lang blijven we gekke groente stigmatiseren? Misschien wordt het tijd voor een politieke partij. We hebben in de Tweede Kamer al de Partij van de Dieren, daar kan de Kromkommer Partij nog wel bij. En dan mogen ze hun werkterrein wat mij betreft best verbreden: niet alleen de belangen behartigen van gekke groente en krom fruit, maar opkomen voor alle rare snijbonen in deze wereld.
Ben Tekstschrijver
Bijna 1000 lezers gingen je voor.
Ben Tekstschrijver blogt ook op Zorgkaart Nederland, Mijnkwaliteitvanleven.nl, Taalvoutjes (Paus op non actief I Pferdreiten), Schrijven Online, D!scura, Nijkerk Nieuws en Aanlegplaats: thuishaven voor blogs vol literair talent en ook op Aanlegplaats: Ben de Graaf, het interview en De vangst van Ben de Graaf.
Wat zou mijn vader deze tekst leuk gevonden hebben. En, wat nog leuker is, als hij zo goed had kunnen schrijven als jij, had hij hem al zeker 40 jaar geleden op kunnen schrijven.
Als ouderwetse tuinder, zo eentje die nog aan wisselteelt deed, was hij toen al verbolgen over het feit dat mensen met hun ogen proefden. Voor onszelf liet hij de bloemkool ietsje losser groeien. ‘Dan is ie tenminste rijp’, zei hij dan. En kromme wortels, ja, die hebben niet als die worteltjes uit Katwijk geen weerstand gevoeld in de zandgrond, maar hebben heerlijk in de klei lekkere voedingstoffen gekregen. Bij wijn doet de grond er toch ook toe? Dus groenten gegroeid op steenwol, hoewel net zo gezond, zijn zeker minder smakelijk, althans volgens mijn vader.
En wat dacht je van appels! Mensen met allergieën hiervoor moeten hier eens over nadenken: heel goed uitziende appels worden niet wormstekig meer, omdat wormen eraan doodgaan. Niet vanwege de insecticide, die gelukkig grotendeels lang niet meer zo gevaarlijk is, maar omdat fruit op uiterlijk gekweekt wordt.
Ik ben blij met deze kentering. Ik roep dit al 35 jaar, koop altijd de meest onooglijk uitziende groente en toch heb ik altijd heerlijk gekookt. Maar ja, ik gebruik bij het kopen dan ook niet alleen mijn ogen, maar ook mijn neus, smaak en gevoel. En ouderwets en achterhaald is opeens weer een trend. Gelukkig!
Echt weer een leestip. Een heel leuk blog. Je schrijft sterke teksten met een knipoog.
Zelf hou ik er wel van als iets er mooi en gaaf uitziet. Daarmee bedoel ik niet dat ik mijzelf snel zou laten opereren om mijn uiterlijk mooier te maken (kan het ook niet betalen), maar groenten en verpakkingen en alles wat ik in de winkel koop, moet er voor mijn gevoel wel verzorgd uitzien. Dus dit blog zet mij wel aan het nadenken. Bedankt.
Dank voor je mooie verhaal, maar laten we de twee soorten ‘rare snijbonen’ goed gescheiden houden.
De mensen met bloemkooloren, de perenheupen en de misschien niet zulke perfecte neuzen zullen het voor mij altijd winnen van de talrijke ‘zelfverminkers’ die we dagelijks onze media zien bevolken.
De prachtige rimpels van Sonja Barend zijn stralender dan de scheef weggesneden, mislukte ogen van Hennie Huisman of het geheel uit kunststof opgetrokken gelaat van Marijke Helweger.
Het straatschoffie met een dikke buil op zijn voorhoofd is een grotere held dan Conny Breukhoven met haar tot barstens toe opgepompte lippen.
En zelfs het schuchtere pubermeisje van veertien, geplaagd door jeugdpuistjes die maar niet over lijken te gaan, is in mijn ogen vele malen mooier dan het door tatoeages verminkte lichaam van welke bekende of onbekende Nederlander dan ook.
Keep up the good work!
Kromkommers kun je sinds jaar en dag voor een schappelijk prijsje op de markt kopen. Wat AH doet is dus marktje spelen. Goed tegen de verspilling natuurlijk maar nog harder ploeteren voor de marktkoopman.
Wat betreft de menselijke versie van de rare snijbonen, tja…ik bewaar goede herinneringen aan mijn tijd in de GGZ waar de rijkheid en diversiteit van de menselijke soort altijd aanwezig was. Niets was wat het leek en andersom. Ik heb het prachtig gevonden. Ik werd er door mijn clienten overigens altijd wel op gewezen dat ze graag ‘normaal’ zouden willen zijn. De schoonheid die ik zag zagen ze zelf vaak wat minder. Ze waren overigens ook nog niet zo ‘gek’ dat ze de schoonheid van Doutzen Kroes niet konden zien. Misschien is de werkelijke kunst wel al die perspectieven op schoonheid gelijktijdig te kunnen en mogen zien.
Erg leuk, ook de reactie’s.
Je schrijft dat de oerpeen wit was, welnu: ik was jaren geleden bij de conservator schilderijen in het Rijksmuseum. Daar kwam iemand binnen met een stilleven van een oude meester uit de 17e eeuw. Hij keek er een seconde naar en zei, dat schilderij is vals.
Hij vertelde mij dat de peen op het schilderij roze was en in de tijd dat het schilderij moest zijn ontstaan waren ze nog wit!
De foto van kromkommer kan zo in een kunstrubriek: twee wortels, die elkaar omhelzen. Met ‘misbaksels’ of moet ik zeggen ‘misgroeisels’, is dus niks mis.
Dit blog met z’n spitsvondige tekst geeft niet alleen te denken, maar ook hoop. Misschien komen de suikerperen van vroeger en de sappige roodgetinte sterappels ooit nog een keer terug. Of moeten we toch maar blijven bij die appel uit Argentinië en die peer uit Colombia? En verse sla en frambozen…..in de winter…
Zijn we als consument ook niet een beetje ‘doorgedraaid’?
Heel aardig stukje over die groenten. Je hebt het over uitbreiding van kromkommer naar de rare snijbonen. Welnu ik heb misschien een leuk idee om daar eens wat mee te doen.
Waar vind je rare snijbonen als je kijkt in de media. Heel veel natuurlijk. Mensen vol tattoos, piercings en andere extreme zaken, maar altijd goeduitziende mensen. Lees de weekbladen maar na: altjd zijn het berichten over goed of knapuitziende mensen. Zelfs als het gaat over borstkanker of andere vreselijke ziekten zie je altijd knappe mensen. In de krant, Libelle, Margriet name it!! Al;tijd knappe vrouwen (en mannen natuurlijk). Altijd berichten over de BNers.
Dus parallel aan de groenten: zodra de mensen inderdaad pukkels, bobbels, scheve gezichten (mooi begin), te lang, te kort, te dik, te mager zijn, worden ze in de publiciteit overal geweerd. Maar waarom? Ook deze mensen willen graag hun menng kwijt of hebben zeer mooie emotionele, rauwe en wat dan ook voor momenten. Dus Ben, een verhaal over de 95% niet knappe mensen in Nederland of round the world: een uitdaging voor een blog!!! Toch?
Ga zo door!!
Deze aardbei, ‘speciaal gekweekt voor Facebook’, kwam ik nog tegen. I like that…